Degene die alleen op midnight path sprint en soms plotseling wegvliegt naar de hemel in geen enkele nadering, naast de gele maan die straalt, wie ben jij, iedereen moet zich afvragen aan de ene.

Alleen degene die me de hele nacht wakker maakt en mijn slaap verstoort, wie ben jij?

Maar je blokkeert mijn nachtmerrie om naar mijn hersenen te komen, daarmee ben ik ook verplicht om jou te bedanken.

Als ik me zorgen maak over dat ding na de volgende ochtend, jij die mij verhindert om in slaap te komen, zelfs in ieder geval mijn tijdelijke slapende verlangen, ben je zo genoemd Midnight Angel, maar ik heb nog geen idee van jou, tot nu toe.

Maar misschien morgenochtend als je naar mij komt, zou je me vertellen wie je bent.

Je bent slechts mijn fantasie of illusie.
Ik kan dat antwoord nooit krijgen, maar wie je echt bent deze vroege nacht, want de nacht is ook zo lang voor mij.
Maar zo later, kan je identiteit ook geleidelijk aan aan Aan Mij worden onthuld.

Zelfs het zou zo, duidelijk antwoord zijn, Ik moet wachten tot de volgende nieuwe ochtend komt.

Jullie die uit het niets naar me toe komen stelden me een vraag waarom we overleven in deze aarde, maar niemand had die vraag ooit beantwoord rond uw suggestie.

Mogelijk voor eeuwig, niemand zou winnen die vraag waarom we overleven in de aarde, omdat overleven in nooit opgeloste vraag betekent ons leven, waarschijnlijk Heer moet hebben ingesteld voor onze eigen geboorte.

Iedereen overleeft in vraag die niemand kon beantwoorden, natuurlijk zou je mij ook nooit het antwoord vertellen, maar waarschijnlijk zo overtuigend correct antwoord zou ooit gevonden worden door iemand zo privé en iedereen moet er omheen zwijgen totdat degene zo individueel sterft, dat zou de enige waarheid in de wereld voor ons kunnen zijn geweest.

Alle vragen in het achterhoofd moeten worden ontwikkeld op eigen houtje, aan niemand anders dan mezelf laten zien, waarschijnlijk moet dat antwoord het enige geloofwaardige antwoord voor iedereen zijn.

(Nov. 18th. 2019)