Η ζωή πρέπει να λαμβάνεται κάθε στιγμή για να συγκεντρώνουμε τη δική μας ειδοποίηση, την περιέργεια και το ενθουσιώδες πάθος μας να πάρουμε κάτι.

Η ύλη της ζωής θα μπορούσε πιθανώς να είναι εντάξει στο να βλέπεις τα πάντα μόνο σε στιγμιαία ικανοποιημένη ολοκλήρωση.

Αν και, αν μόνο αυτό το πράγμα μπορούσε να εκπληρωθεί τόσο αρκετά, ώστε η Ζωή να μην αμφισβητεί το μήκος.

Επειδή κάθε τοποθεσία πρέπει να έχει κάθε συγκεκριμένο θαύμα μόνο ο ιστότοπος πρέπει να έχει.

Η ζωή θα μπορούσε να είναι ικανοποιημένη στο να ανακαλύπτει τόσο μικροσκοπικά στιγμιαία που εκφράζουν απείρως τα πάντα. Αν και, αν κάποιος μπορούσε να επιβιώσει μόνο σε χρονική διάρκεια, θα μπορούσε να χάσει τα πάντα, τα πάντα, θα έπρεπε να χάσει το πιο πολύτιμο πράγμα στη ζωή.

Αναγκαστικά, ακόμη και κάποιος θα μπορούσε να αποκαταστήσει τη ζωή του, αρκεί να αφυπνίσει την αναγκαιότητα αυτού του μυαλού.

Τέλος πάντων, κάθε μικροσκοπική στιγμή πρέπει να έχει το δικό του αναντικατάστατο και ανεπανόρθωτο οτιδήποτε.

Αν και, στη ζωή, η αφύπνιση σε αυτή την αλήθεια πρέπει να δελεάσει το μυαλό στην εκπλήρωση του συγκεντρωμένου νου.

Γιατί, πιθανώς, η αληθινή σημασία του κόσμου και του σύμπαντος πρέπει να συνίσταται σε αυτό το θαύμα που προκαλεί τη δική του συνάντηση. Ο καθένας πρέπει να έχει αυτή τη δυνατότητα, αν και κάποιος θα μπορούσε να χάσει την ευκαιρία, η συγκέντρωση του ατόμου πρέπει άσκοπα να πάει χαμένη.

Ωστόσο, μόλις χάσεις τα πάντα, δεν πειράζει, μια άλλη ευκαιρία να γνωρίσεις αυτή τη θαυματουργή στιγμή πρέπει να έρθει στο μυαλό σου, εκτός κι αν παραμελούσες αυτήν την αλήθεια, καθώς δεν ξεχνάς την ταυτότητα αυτής της στιγμιαίας ομορφιάς.

Διότι μόνο σε κάθε μικρή στιγμή πρέπει να κάνει αυτό που κάνει ένα μοναδικό θαύμα της ζωής.

Οποιαδήποτε μικρή στιγμή πρέπει να έχει τη δική του παρρησία. Μάλλον έτσι τα αποβράσματα θα μπορούσαν να έχουν δικό τους ρόλο.

Οποιοδήποτε στιγμιαίο φανταχτερό πράγμα είναι απλώς η υποβολή των σύνθετων υλικών μονιμότητας.

Ο αιώνιος χρόνος λειτουργίας και η διατροφή του όντος και κάθε μικροσκοπικό στιγμιαίο, όλα πρέπει να είναι αμοιβαία ισοδύναμα μεταξύ τους λαμβάνοντας υπόψη την τοπολογική αλήθεια, ξέρετε.

Μετά την άμεση εξαφάνισή μας τα πάντα.

Επόμενη ζωή σημαίνει τώρα το παρόν μας μικροσκοπικό κάθε στιγμιαίο κάθε τι σε αναγέννηση.

Παρ ‘όλα αυτά, οτιδήποτε θα μπορούσε να μείνει ως άλυτο, τέλεια γίνει ατέλεια. Αυτή η αμοιβαία συνάφεια πρέπει να είναι ένα είδος μοβισμού.

Ωστόσο, αυτός ο μηχανισμός θα μπορούσε να είναι άγνωστος μέχρι στιγμής, διαφορετικά, κάθε επεξηγημένη λύση θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας άλλης αινιγματικής αμφισβήτησης.

(Παράτυπα θα συνεχιστεί)

6 Αυγούστου. 2022