Blog for Nameless-Value

novel, essay, poetry, criticism, diary

Boskość w czasie Adwentu

Boskość w czasie nadejścia musi być potwierdzona na naszą własną uwagę przez każdego, kto jest w pobliżu szczęścia.
Bo w zasadzie tylko szczęśliwy może każdemu uszczęśliwić.



Chociaż widziany jako szczęśliwy, musi naprawdę przeżyć swoje życie, nie udając tego.



A kiedy możemy być świadkami czyjegoś prawdziwego szczęścia, możemy tak dobrze odczuć i poznać boskość w czasie nadejścia.



Jednak podstawą do szczęścia musi być tło, na którym możemy spojrzeć na radosną atmosferę.
Ponieważ nie udawanie tego, ale po prostu prawdziwe poczęcie szczęścia może dać prawdziwą miłość każdemu.



Innymi słowy, prawdziwa miłość musi oznaczać, że bycie szczęśliwym widzianym przez każdego może uszczęśliwić każdego.



A jeśli mielibyśmy z tym jakiś problem, jakaś niefortunna luka musi nam wszystkim przeszkadzać, przynajmniej w szczęściu.



Jeśli człowiek może wierzyć w miłość, to prawdopodobnie ludzka obecność musi widzieć, patrzeć na naprawdę tylko szczęśliwą emocję i to dzięki zadowoleniu i subiektywnie szczęśliwie wyobrażalnemu umysłowi na każdego.



Bez pokojowej akceptacji czegokolwiek, ta akceptowalna okazja może zostać niestety zawieszona, tylko ten stan nam dany.
Ponieważ naturalnie akceptowalny stan do bycia w szczęśliwości i radości musi polegać tylko na boskości w przyjściu.



Ten stan wynikający z bycia w chwili zachłanności musi mieć własne okoliczności i byłoby to tak nieszczęśliwe spotkanie razem.




Tak, tylko to, czego potrzebujemy, opiera się na tym, co możemy w każdej chwili otrzymać w czasie nadejścia prawdziwej boskości.
Ponieważ jeśli naprawdę możemy widzieć wszystkich tak szczęśliwych, musimy być w stanie osiągnąć prawdziwą boskość w czasie nadejścia.



Każde inne nieszczęście składa się z tego, że nasz umysł nigdy nie jest zgodny, tylko to byłby prawdziwy powód, przepraszam.






23 sierpnia. 2022