Koşullu dünyada asla olmazdık.

Resmedilen yönü asla tutmazdık, ama sadece bu yüzden onu çok değerli bir şekilde resmedebilirdik.

Hepimiz karşılıklı olarak karşı konulmaz düzensizliklerde hayatta kalmaya dayanıyoruz.

Hepimiz karşılıklı olarak, yaşam süresi, yükseltilmiş bölge ya da kişisel olarak yapılmış bir ortamda yaşla birlikte belirli koşullar altındayız.

Gerçekten somutlaşmış konuşlandırılmış durumla yüzleşmeli ve yüzleşmeliyiz.

İdeal, ideoloji, adalet her zaman günlük gerçeklerimizi utandırır. Çünkü düşüncede asla kelimeler ve kavramlar kabul edilmezdik.

Akıl Tanrı'yı anlayabilir, değil mi?

Ancak, nasıl bir sebep elde edebiliriz?

Dünyamıza, varlığımıza, zamanımıza nasıl sahip olabilirdik?

Providence'ı nasıl yorumlayabiliriz?

Yani, ben, size, bizim gerçeklik nedir?

Kimseye sadece bir gerçek verilir. Bu başka bir günün ölümü.

Zamanımız ölümle şartlandırılmış.

Bu mutlak yasa bizi sık sık harcanabilir bir gerçeklik haline getiriyor. Herkes dünyadaki herhangi bir hareketi gözlemlemek için uyanık olmalıdır. Bazı zihinler o kadar iyi gidebilirdi ki, Diğerleri bunu yapamazdı.

Neyi bu kadar önemli görmeliyiz? Asil mi? Kutsal? Tanıdık?

Sadece bu düzensiz sorular verilir, ancak aksi takdirde sadece cevap alınmaz.

Haz. 1. 2021