Dua të dëgjoj këngën tënde.

Në atë ditë dimri, po, një ditë tre ditë para Krishtlindjeve,

Një këngë që e këndove.

Dua të dëgjoj edhe një herë.

Sepse çmendem që po e dëgjoj.,

Në mendjen time, kënga jote nuk ndalon kurrë kur veshët e mi bien ose këndojnë.

Por nuk më shëron kurrë aq shumë sa ti nuk këndon me zërin tënd.

Dua të të dëgjoj duke kënduar.

Në ditën e dimrit, po, sot dy ditë pas Krishtlindjeve kishte mbaruar,

Një këngë që e këndove.

Dua të dëgjoj edhe një herë.

Sepse çmendem që e dëgjoj.,

nga thellësia e zemrës sime, e këndova duke kënduar duke më futur në mendjen tënde.

Por nuk kopjohet kurrë ashtu siç këndon ti me zërin tënd.

Po pyesja veten në atë kohë.

Por me fjalët e tua kur këndove atë këngë.,

E fshiva mrekullinë time.

Dua të dëgjoj këngën tënde.

Kjo bisedë pa asnjë pretendim edhe një herë.

Dua të të dëgjoj duke kënduar.

Një fjalë që ke folur.

Dua të dëgjoj edhe një herë.

Sepse çmendem që e dëgjoj.,

tani, zëri yt i asaj dite do të ringjallë botën lirike

thellë në trurin tim.

Aksidentalisht zëri yt më kryqëzon zemrën pa dashje.

(6,7 Dec. 2017)

Disa ditë më parë, në rrjetin e transmetimit Të TV Fuji dëgjova një zë Të Ringo Shiinës si këngëtari im i preferuar në Japoni, duke e magjepsur atë, pastaj u mundova ta shkruaja në situatën që ajo këndoi ato në ditët e saj të panjohura para se të debutonte me dikë në qoshen e rrugës.