Blog for Nameless-Value

novel, essay, poetry, criticism, diary

Solum cum Duce nunc, currit post deliberative tempus Part1(Tantum, cum Dux per Nunc, Sprinting post Deliberative Tempus)

Plana campo aperto ante nos.
Quisque clam cogit se in suas tenebras, sic in ipso repleti reminiscence et alta cogitatione.


Sed mox ut semel got an exitum outputted cum cogitandi experimentum singuli, quisque statim switched nostri conscientia, facere discessum singulis distincta destinatum iam nos omnes habere ideam, iustus servo in futurum.


Nos sensim incipiunt ad ambulandum, ad aliam sedem semel diximus pervenit, ab initio diximus, patet, obiectum hoc tempore, sed praecise non haberet animum praesent secundum spem nostram, cos non habemus rationem, quae talis modus tempus esset iens in a nunc.
Sic, nos non arcu sic rigide et non sequuntur, ita honeste.
Tantum ludens per aurem singulis momentis singuli ita discretionis.


Nos iustus volo ut aequaliter in plana agri ita arbitrarium, aut dicere, ager est aequalitas hortatur nos facere, promovet nos aequaliter vehe.


Nos omnes iustus planto nostra conscientia focused in nisi nunc, constanter in non loqui, modo singulis discretionarily et secundum necesse celeritate, numquam tam tardus, sed simul quisquam vigilantes nostra mente intuens in tantum iam versis.


Nos statim scire, quod nostra conscientia est pulsus, ad quod solum nunc, ut singulis momentis facit in nostra sprinting.


Nos tibi semper, et simul synchronically sed invicem esse animadverti, ut nemo in mente, iustus iens ad alium locum, et in aliam partem, ita petierunt, sed etiam unusquisque nostrum habet distincta futura, omnia alia destinatum esset paralleled ad invicem, etiam si possemus, nunquam videre est.


Ubi invenimus parta hospitium pro omnibus?


Ubi nos adepto stabiliter communis consensus ita intime?


Quantum pondus erit nos humerum ex nunc in?


Erit in die possemus ponere venit ad nos?


Erit illa dies nobis posse intelligere se mutuo?


Plana agro est quisquam repleti sic sonantis fatur, sed non puto eos fatur per se, qui putant sic sunt tantum nobis. Nos omnes et singuli sunt fatur ad aliquem certe, fatur ad haec fatur, qui fortasse non videre numquam fatur.
Verum quod cogitant, sentiunt nobis videntur nobis.


Multa impedimenta expectabo nobis, sed nos iustus ut nusquam singulis momentis nos faciem eorum omnes, ut ita periculose videtur nobis de hyacintho, eius rei fuisset fere prospere sed quid erit post ita videtur, ut nemo hactenus.


Quomodo nos invenire mutua communis pretium consensus simul?


Quando erit tempus ad perficere, set ad nos?


Sed nos sunt quisquam animadvertit tantum quisque nunc
statim offerens omnia ita diligenter in singulis momentis.
(continuandos)


(Nov. 23, 24. Duo milia decem et novem)