Ik wil naar je gezang luisteren.

Op die winterdag, ja, de dag drie dagen voor Kerstmis,

Een lied dat je zong

Ik wil nog eens luisteren.

Omdat ik er zin in heb om ernaar te luisteren.,

In mijn gedachten stopt jouw lied nooit als mijn oren rinkelen of zingen.

Maar het geneest me nooit zo erg als je het met je stem zingt.

Ik wil je horen zingen.

Op winterdag, Ja, vandaag twee dagen na Kerstmis was voorbij,

Een lied dat je zong

Ik wil nog eens luisteren.

Want ik rammel om ernaar te luisteren.,

uit de grond van mijn hart, zong ik het na terwijl je zong en me in je gedachten bracht.

Maar het wordt nooit zo gekopieerd als je het met je stem zingt.

Ik vroeg me af op dat moment.

Maar met je praatjes toen je dat lied zong,

Ik heb mijn wonder gewist.

Ik wil naar je gezang luisteren.

Dat gesprek zonder enige pretentie nogmaals.

Ik wil je horen zingen.

Een woord dat je sprak.

Ik wil nog eens luisteren.

Want ik rammel om ernaar te luisteren.,

de stem van die dag doet de lyrische wereld herleven.

diep in mijn hersenen.

Per ongeluk kruist je stem mijn hart over sentimentaliteit.

(6,7 Dec. 2017)

Memo: enkele dagen geleden hoorde ik bij TV broadcasting network Fuji een stem van Ringo Shiina als mijn favoriete zangeres in Japan, die haar betoverde, toen probeerde ik dit te schrijven in de situatie die ze zong in haar onbekende dagen voor haar debuut aan iemand in de straathoek.